وظیفه حفظ و نگهداری فرزندان زندگی مشترک بر عهده والدین است، اما این امکان وجود دارد که ایشان با توافق یکدیگر این وظیفه را به صورت فردی به عهده گرفته و انجام دهند، حال اگر توافق وجود نداشت قانون حضانت فرزندان تا سن هفت سالگی را وظیفه مادر و بعد از آن تا رسیدن به سن بلوغ را به عهده پدر گذاشته است. به این وصف که دختر بعد از هفت سالگی تا 9 سالگی که سن بلوغ است. به مدت 2 سال نزد پدر می ماند و در خصوص فرزند پسر از سن هفت سالگی تا 15 سالگی با پدر زندگی می کند و بعد از سن بلوغ خود فرزند است که می تواند تصمیم بگیرد با کدام یک از والدین می خواهد زندگی کند.