🔹 نفقه به منظور حمایت مالی ، تامین مخارج متعارف و معمول و تامین نیازهای زندگی است. به موجب ماده 1199 قانون مدنی نفقه اولاد یا فرزندان ، در درجه اول به عهده پدر آن هاست . اما در صورتی که پدر فوت کرده باشد و یا اگر پدر توانایی مالی جهت پرداخت نفقه فرزندش را نداشته باشد ، این تکلیف برعهده پدر بزرگ یعنی (پدر پدری) است که نفقه نوه اش را بپردازد . پس با توجه به این ماده امکان مطالبه نفقه فرزند از پدر بزرگ نیز وجود دارد .
🔹 اگر فرض کنیم که پدر بزرگ پدری هم استطاعت مالی برای پرداخت نفقه فرزند را نداشته باشد، پرداخت نفقه فرزند بر عهده مادر قرار می گیرد و در نهایت هم ، اگر مادر نیز نتوانست نفقه فرزند خود را تامین کند ، جد مادری ( پدر بزرگ مادری) ، جده مادری (مادر بزرگ مادری) و جده پدری (مادر بزرگ پدری) هر سه با هم باید نفقه فرزند را بپردازد .
🔹 با توجه به این ماده پرداخت نفقه بعد از طلاق به طور کلی بر عهده پدر است و به اینکه کدام یک از زوجین حضانت فرزند را برعهده دارد، ارتباطی ندارد. پس اگر حضانت فرزند هم با مادر باشد باز برعهده پدر است که نفقه را بپردازد.
🔹 تعیین مبلغ ویا میزان نفقه کاملا برعهده دادگاه است و قاضی با توجه به نظر کارشناس آن را تعیین می کند. در صورتی که از قبل مقدار نفقه تعیین شده باشد ولی مبلغی که معین شده کافی نباشد می توان از دادگاه خواست که آن را مجددا تعیین کند که در اصطلاح حقوقی آن را (تعدیل نفقه) گویند.